Toneelvereniging Amicitia bestaat 100 jaar. Om dit te vieren, spelen we in maart en april
2023 drie keer de jubileumvoorstelling Bloesems. Het blijspel wordt dit keer niet alleen
uitgevoerd door de vaste toneelgroep. Er staat ook een aantal oud-spelers en debutanten op
het podium. Marion de Kinkelder-Berendsen (62) speelde al op haar zestiende toneel. In een
kort interview stellen we haar graag voor!
Wanneer was je lid van Amicitia? En hoe lang?
โIk begon toen ik 16 was en viel in voor Maria Bolder-Brandts in het stuk Mexico o Mexico. Ik
werd daarvoor gevraagd door meester Groenestege. Waarom weet ik ook niet, zelf had ik
nog nooit aan toneel gedacht. Toch heb ik heel lang meegespeeld. In 1984 ben ik er even uit
geweest, toen mijn vader overleed, maar daarna ben ik weer begonnen en heb ik nog wat
kleine rollen gespeeld. Toen ik 29 was, ben ik helemaal gestopt. Ik kreeg andere interesses
en ging bovendien naar Zwitserland om daar in het ziekenhuis te werken.โ
Hoe kijk je terug op die tijd?
โHet was een geweldige tijd, al romantiseer je het verleden altijd wel. We hadden een hele
leuke groep, die onder andere bestond uit Martin en Yvonne (Tiemessen), Louis (Jansen),
Maria (Bolder) en uiteraard Jan (Bolder). Er werd onderling veel geouwehoerd. We kenden
elkaar heel goed en het kon ons niet gek genoeg zijn. In die jaren speelden we altijd voor
volle zalen. Een avondje toneel was toen echt nog een uitje voor de mensen.โ
Aan welke voorstelling heb je de mooiste herinneringen?
โAan Dingen van de dag. Daarin speelde ik de rol van Sjaan, een Amsterdamse vrouw die een
kroeg had, waar veel hoeren kwamen. Ze had ook een weeskind, dat haar op een gegeven
moment werd afgenomen. Een prachtige rol met veel diepgang. Verder vond ik Mexico o
Mexico een prachtig stuk. Maar aan die rol van Sjaan heb ik de mooiste herinneringen.โ
Was je meteen enthousiast toen ze je vroegen om voor het jubileum nog รฉรฉn keer het podium
te betreden?
โIk dacht in eerste instantie โmot dat olde wief nog op het podiumโ. Dat hield me wel een
beetje tegen. Maar na een beetje nรครถle heb ik toch โjaโ gezegd. Ik voelde me toch wel een
beetje verplicht om het te doen. Ik heb zolang toneel gespeeld en kom uit Loil. Dan hoor je
er tijdens het 100-jarig bestaan van de vereniging ook bij te zijn. Daarbij vind ik het bijzonder
om in de kerk op te treden. Al moest ik wel aan het idee wennen. Daar waar we vroeger
trouwden en rouwden, vieren we nu carnaval en spelen we toneel.โ
Welke rol(len) speel je in het blijspel Bloesems?
โIk ben Elsje, de dochter van die oude gek Gradus, die al met zijn derde vrouw gaat trouwen.
In het oorspronkelijke stuk is ze een beetje bleu, maar ik heb er een wat potige, vrijgezelle
dochter van gemaakt, die vader in het gareel probeert te houden. Toch heeft Elsje wel een
goed hart. Uiteindelijk ben ik wel blij dat ik โjaโ heb gezegd en deze rol mag spelen. Het is een
erg leuke rol!โ
