Toneelvereniging Amicitia bestaat 100 jaar. Om dit te vieren, spelen we in maart en april vier keer de jubileumvoorstelling Bloesems. Naast de vaste toneelgroep staat er deze keer ook een aantal oud-spelers en debutanten op het podium. Die stelden we allemaal in een kort interview al aan jullie voor. Nu zijn ook de vaste tonelisten aan de beurt. Voor Joost ter Horst (37) is het samenspelen met oud-spelers erg leerzaam.
Sinds wanneer ben je lid van Amicitia?
“Ik ben in 2017 lid geworden van Amicitia, omdat ik toneelspelen heel erg leuk vind. In toneelspelen kan ik in basis een stukje creativiteit kwijt en dat zorgt voor ontspanning. Daarnaast vind ik de omgang met een diversiteit aan mensen erg belangrijk.”
Wat is Amicitia voor een club voor jou?
“Amicitia is een vereniging die bij mij past als persoon. We doen veel dingen samen en dat vind ik belangrijk. Iedereen helpt elkaar waar nodig en we hebben veel plezier met elkaar.”
Aan welke voorstelling heb je de mooiste herinneringen?
“Dat is het stuk ‘Wie gelooft er aan spoken’. Hierin speelde ik Thomas den Hartog, die ongelukkigerwijs is overleden. Omdat ik nogal goed in de slappe was zat, moest er een erfenis worden verdeeld. Je snapt natuurlijk dat dit zorgde voor enige strubbelingen. Daarom werd ik uit de dood teruggeroepen door een waarzegster. Als geestverschijning was ik in de positie om een paar ouderwetse streken uit te halen, haha.”
Wat vind je ervan dat je tijdens de jubileumvoorstelling weer met oud-spelers op het podium staat?
“Het is leuk om met oud-spelers op het podium te staan. Zo pak je toch ook weer nieuwe dingen op en zijn er mooie leermomenten. Al leer ik natuurlijk ook elke keer weer van spelers als Rosalien en Rob. Die hebben zoveel ervaring en met veel van die oud-spelers in het verleden ook samen op toneel gestaan. Volgens mij heb ik zelf met niemand van de oud-spelers ooit eerder samengespeeld.”
Welke rol(len) speel je in het blijspel Bloesems?
“In dit stuk speel ik de ober, die de mensen op een Amsterdams terras mag voorzien van een drankje. Mijn bijdrage op toneel is dit keer niet zo groot. Ik had best een wat grotere rol gewild, maar nu is het natuurlijk allemaal anders. Dit heeft alles te maken met het grote aantal spelers dat meedoet in de jubileumvoorstelling. Ik heb er dan ook alle begrip voor dat ik dit keer een wat meer bescheiden rol speel.”
