Toneelvereniging Amicitia bestaat 100 jaar. Om dit te vieren, spelen we in maart en april 2023 vier keer de jubileumvoorstelling Bloesems. Naast de vaste toneelgroep staat er deze keer ook een aantal oud-spelers en debutanten op het podium. Die stelden we allemaal in een kort interview al aan jullie voor. Nu zijn ook de vaste tonelisten aan de beurt. Cindy van Iersel (53) keerde na een korte onderbreking in 2019 weer terug bij Amicitia.
Sinds wanneer ben je lid van Amicitia?
“In 2006 ben ik begonnen bij het toneel. Ik heb toen acht jaar gespeeld en ben vervolgens vier jaar uit Loil weggeweest. Daarna heb ik eerst nog een jaartje toegekeken en in 2019 heb ik weer voor het eerst gespeeld. Vervolgen kwam corona, dus is dit mijn tweede voorstelling sinds mijn terugkeer.”
Wat is Amicitia voor jou voor een club?
“Amicitia is een hele gezellige club. De saamhorigheid is groot. Ik kom uit Didam, maar werd direct opgenomen in de groep. Het is gewoon een hele leuke groep mensen. Ik kijk dan ook wekelijks uit naar de repetitie. Het oefenen is echt een avondje ontspannen voor mij. Maar ook de feestjes na afloop van de uitvoeringen zijn geweldig.”
Aan welke voorstelling heb je de mooiste herinneringen?
“Ik vond ‘Het kroegje bij sluis twee’ erg leuk. Dat was de eerste keer dat ik meespeelde. Verder heb ik goede herinneringen aan ‘Gekkenhuis in het ziekenhuis’. Daarin speelde ik de dokter. Eigenlijk was ik helemaal geen dokter, maar eentje uit het gekkenhuis, haha. Die andere stukken waren echter ook allemaal leuk. Net als de voorstelling die we nu spelen.”
Wat vind je ervan dat je tijdens de jubileumvoorstelling met oud-spelers op het podium staat?
“De ‘ouderen’ ken ik alleen maar van gezicht. Volgens mij heb ik alleen met Jeroen Schlief en Diede Balduk nog samengespeeld. Leuk hoor, en zo leer je de mensen ook weer op een andere manier kennen. Ik lig regelmatig in een deuk. Voor de regie is het wel een dingetje om zo’n grote groep onder controle te houden.”
Welke rol(len) speel je in het blijspel Bloesems?
“Ik speel Truus, één van de twee roddeltantes. Diede is de andere. Het is maar een klein rolletje, we staan in één scène met z’n tweeën op het podium. Het moet wel allemaal in het dialect. Dat is voor mij toch een dingetje. Daarin moet ik me weer helemaal inleven. Verder heb ik een paar figurantenrollen. Welke? Dat is nog een verrassing. Ik wil niet alles van tevoren verklappen. Dan moeten de mensen maar naar de voorstelling komen!”
